zondag 16 december 2012

Het Jaar van de Draak

In China geldt het jaar 2012 als een geluksjaar en spreekt men over ' Het Jaar van de Draak'. Ik heb daar toch andere gedachten bij. Mijn Draak heeft dit jaar wel 7 koppen en het kost mij moeite ze allemaal te verlaan. Of moet ik mij er maar gewoon aan overgeven?



 

A.s. vrijdag is het zover: 21 december 2012, Het Einde van de Wereld.  Ik vermoed dat we dit niet al te letterlijk moeten nemen, het zal hierbij gaan om een verandering in bewustzijnsniveau ten aanzien van het oude wereldbeeld. Er is tenslotte een voelbaar nieuw wereldbeeld aan het onstaan. In een spastische en verstikkende eindsprint worden langzaam aan hele systemen van machtspellen en corruptie blootgelegd op vele fronten in de samenleving. Dit eeuwenoude bekende spel is, onder het mom van beschaving en democratie, in de twintigste eeuw onder het tafelkleed geschoven. Of het nu gaat om de politiek, de rechtspraak, het onderwijs of de zorg, onze democratie lijkt in 2012 verder weg verwijderd van waar zij eigenlijk voor staat. Divide et impera. Nog altijd verdeel en heers.
 
Wie denkt dat hij autonoom nog iets te kiezen heeft komt bedrogen uit in ons systeem van bestuurders en toezichthouders, waarbij het old boys network en de verborgen agenda zwaarder weegt dan het nemen van veranwoordelijkheid in het belang van de samenleving. Een samenleving die, door individualisering en economie, bovendien is verworden tot een zwijgcultuur, waarbij angst voor de eigen positie het wint van loyaliteit en collegialteit.
 
 
 
 
Klokkenluiders worden aangemoedigd zich te melden, zogenaamd beschermd, maar trekken uiteindelijk toch aan het kortste eind. Zie hoe het afliep met klokkenluiders Ad Bos en Floor Drost in de bouwfroude, lees hoe het proces verloopt tegen de vermeende meineed door rechters Hans Westenberg en Pieter Kalbfleisch, zie de resultaten van de onderzoekscommissie naar de Amarantis Onderwijsgroep en volg de ontwikkelingen in de gezondheidszorg, waar geluiden worden gehoord over prijsafspraken tussen ziekenhuizen en zorgverzekeraars die zeker NIET in het voordeel zijn van de patient en die artsen in een positie brengt waarbij zij niet alleen hun financiele, maar zelfs hun medische inhoudelijke verantwoordelijkheid dreigen te verliezen. Prachtvoorbeeld is het nieuwe EPD dat onlangs aan huisartsen werd opgelegd en waar premies in het vooruitzicht werden gesteld voor iedere patient die de huisarts aan de zorgverzekeraar aanlevert. Dit klinkt mij eerder als 'omkoping'  dan als 'stimulering' in de oren. Gelukkig stemde de ledenvergadering van de LHV tegen het voorstel van hun bestuur, maar hoe lang is dit nog vol te houden?
 
Nu moeten we natuurlijk niet alles geloven wat in de kranten wordt geschreven, maar het zijn naar mijn mening teveel incidenten om een zekere rode draad te ontkennen. Het vertrouwen in grote instanties als de overheid en (semi-)publieke organisaties is bij mij tot een dieptepunt gedaald; de omslag naar het nieuwe wereldbeeld kan alleen vanuit onszelf komen. 
 
VAN OUD                  NAAR NIEUW
 
van fragmentatie          naar heelheid
van vervreemding        naar relatie
van conformisme         naar authenticiteit
van moeite                   naar plezier
van discussie               naar dialoog
van dingen                   naar processen
van toeval                    naar keuzes
van chaos                    naar harmonie
van dominantie            naar partnerschap
van hoofd                     naar hart
van angst                     naar liefde

EN VAN ' we zijn slachtoffers geworden van gebeurtenissen en beperkt in wat we kunnen' NAAR ' we co-creeeren onze eigen werkelijkheid en in beginsel kunnen we alles'.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten