woensdag 16 mei 2012

De blijde dokter

Hoe help je een ondernemende dokter op weg in zijn nieuwe onderneming? Want dokters weten heel goed wat ze kunnen, maar kunnen ze het ook aan de man brengen? Doen ze wel wat ze zeggen wat ze doen? En wordt dit door bestuurders en patiënten OOK zo begrepen?

Opeens was ik een paar weken marketing- en communicatiestrateeg bij MohsA. Praten met websitebouwers en communicatiedeskundigen, informatie inwinnen bij de dokters in hun overvolle agenda. Wat is jullie missie, welke speerpunten willen jullie uitdragen? Veel teksten schrijven, uitproberen, herschrijven, knippen, plakken en nog eens uitproberen. Hoe zet je dat op papier in een taal die aansluit bij de identiteit van de lezer? En vooral...laat het vriendelijk en toegankelijk overkomen. De patiënt wil een dokter die vertrouwen wekt.


Een kijkje in de keuken van de zorg: patiënten willen niet graag geconfronteerd worden met akelige scenario's, terwijl dokters zich nu juist met akelige scenario's bezig houden. Hoe kun je deze kloof overbruggen? Bijvoorbeeld door een setting te bedenken waar de patiënt zich meer op het gemak zal voelen: laagdrempelig en buiten het ziekenhuis (als de behandeling dat toelaat). Deze diensten kunnen dan bovendien tegen een aantrekkelijk lagere prijs geleverd worden dan in een ziekenhuis. Zorgverzekeraars en patiënten zouden hier van kunnen profiteren.

Maar de overheid heeft, als gevolg van de bezuinigingen, de marktwerking binnen de zorg (ook de verzekerde zorg!) net zo makkelijk weer afgeschaft als destijds ingevoerd. Kreten als 'efficiency, betaalbaarheid, investeren in duurzaamheid en korte toegangstijden' maken weer ouderwets plaats voor 'bureaucratie, budgetbeheersing, fragmentarisch handelen en wachtlijsten'. ZBC's worden de nek omgedraaid en ziekenhuisdirecteuren en zorgverzekeraars zijn de lachende machtige derden. De dokter wordt gestimuleerd tot simpelweg aanwezig zijn i.p.v. prestaties te leveren. En de patiënt kan de rekening betalen, want zijn premie zal exponentieel hoger worden bij overschrijdingen van het macrobudget.



Zoiets als Ajax en Cruijff dus: het kan vriezen en het kan dooien. Meestal zijn het anderen die het spel verstoren, maar uiteindelijk trekt Cruijff aan het langste eind en wordt Ajax gewoon weer kampioen...